Voel die dolfijn! (I)

Deze zondag hebben we een heerlijk uitstapje gedaan naar het zuiden. Niet veel te zuiden, slechts 175 km rijden van onze woonplaats, het echte zuiden ligt dus wat verder J. We brachten een bezoekje aan Sea World Orlando, een groot attractiepark in het centrum van de wereld voor attractieparken. Er zijn niet alleen zeedieren (kijk maar naar de naam van het park), er zijn attracties en ook shows met de dieren. Een eerste stop bracht ons meteen naar de leukste plaats van het park, de dolfijnen. Er is een gedeelte van het basin minder diep en als je je hand in het water steekt, dan kan je de dolfijnen zelfs aanraken! De eerste keer is het gelukt bij Sanne, de tweede keer dat we passeerden, lukte het ook bij Kobe.

Verbazingwekkend glad die beestjes!

En wachten....

Voel die dolfijn! (II)

Net niet....


Aanstormend geweld....

Voel die dolfijn! (III)

We gingen ook een kijkje nemen bij de pinguins en de papegaaiduikers, deze waren echter te snel om deftig op foto te kunnen vastleggen.
Kobe kon die de beestjes echter wel vastleggen met onze nieuwe videocamera (!?!).

We maakten ook een stop langs de zeeleeuwen en zeehonden. De dag was blijkbaar te zonnig om mooier te poseren....

Voel die dolfijn! (IV)

We gingen na de start van de orkashow binnen bij de “Shamu”-beestjes. De killer-whale doet dan samen met de trainers een paar kunstjes en er wordt ook heroïsche muziek afgespeeld. Op een bepaald moment wordt het publiek aangemaand om mee te roepen om Shamu, de sterorka (de allereerste orka in Sea World). Er moet ook een idiote beweging bijgemaakt worden en iedereen doet dat hier zeer enthousiast. Na het verdwijnen van de massa, maakte enkele orka’s nog een paar “ere”-rondjes .


Na een lange, en blijkbaar vermoeiende, dag vertrokken weer huiswaarts, moe maar voldaan.....

American Football, the real thing (part I)

Deze zaterdag was het eindelijk zover, we gingen onze eerste Football match bekijken. Wij kenden dus niets van deze sport voor we naar Florida kwamen, maar we moesten hier wel meer over leren omdat het team van de unif, de Gators, echt heel erg goed is.

Je hebt hier dus professioneel en college football. Het onderscheid is logisch, de eersten spelen voor bergen geld, de tweede voor hoopjes geld, maar vooral hun diploma. Vanaf hun High School worden ze gescout en kunnen ze via bv een beurs aan een unief beginnen. Ze studeren dus (meestal sociale wetenschappen ofzo) en kunnen hun favoriete sport uitoefenen. Het is ook zo dat er een enorme competitie bestaat tussen de universiteiten om bepaalde spelers binnen te halen en uiteraard om bekers te winnen, liefst de nationale titels...

Eerst even een woordje uitleg over het spel. Er zijn 46 spelers en 11 ervan staan op het veld, de andere 35 staan letterlijk naast het veld of warmen zich op op bv een hometrainer.. Er wordt afwisselend verdedigd door ene ploeg en aangevallen door de andere ploeg. Het gaat erom om van de ene kant van het veld naar de andere kant (end zone) te raken met de bal en zo een touch down te scoren. Het komt er op aan om te misleiden (doen alsof je de bal hebt), te lopen (als je de bal in handen hebt), te duwen (als de andere spelers een bal gaan vangen), te trekken (als een tegenspeler de bal van je ploeggenoot wil afnemen), te rammen (als het andere team terreinwinst wil boeken), met andere woorden, heel aggressief spelen dus.

American Football, the real thing (part II)

We vertrokken dus naar de wedstrijd an kwamen al snel in de stroom van mensen terecht die ons naar het stadium leidde. Dit mastodont van een gebouw, de Swamp, kan 90 000 bezoekers een plaats bieden (90 357 deze zaterdag) en wil graag een uitbreiding toevoegen zodat er 105 000 bezoekers inpassen (dit is trouwens niet het grootste, er zijn er nog grotere te vinde in de USA). Het stadion wordt eigenlijk maar 8 keer op een jaar gebruikt....


Foto tim Voor de Kick-off worden alle spelers één voor één verwelkomd op het veld en dan gaat iedereen uit zijn dak en roept en klapt en... Vlak voor de eigenlijke trap, zien we zuiver haantjesgedrag en macho’s op het veld. Ze springen tegen elkaar op, roepen en nemen bepaalde poses aan. De held van dit team in Tim Tebow en hij is °15, hij wordt hier verafgood.

American Football, the real thing (part III)

Na het eerste kwartier (dat eigenlijk 3 kwartier duurde), namen we ene kijkje boven aan de tribune. Daar wachtte een zeer vriendelijke agent ons op. Hij legde ons nog wat meer regels uit en was heel erg aangenaam om een praatje mee te slaan.

Tijdens de pauze kregen we een optreden te zien van de band (die gewoon reusachtig was, let op de 3 dirigenten op de ladders (?!?)) en van de cheerleaders (die werden blijkbaar uitzonderlijk opgevoerd omdat het de laatste thuismatch was).


Naarmate het spel vorderde, werd het niet alleen frisser, het spel zelf werd ook veel saaier en de spelers lieten vele kansen liggen. Het was dan ook geen wondere dat de toeschouwers stilletjes aan begonnen te verdwijnen.

American Football, the real thing (part IV)

Desalniettemin, was het een indrukwekkende score van de Gators en was de Amerikaanse vlag duidelijk aanwezig.

Iets opvallend is dat, tijdens dat het spel voor de zoveelste keer stil ligt, soldaten uit Irak hier worden gehuldigd op het veld en dan gaat iedereen hier uit zijn dak en applaudiseert, een moeder beval haar kind recht te staan en mee te juichen.....

Na de wedstrijd was het een race tegen de klok om voor het donker thuis te zijn (anders kunnen we een ticket krijgen van de politie...), maar we konden het niet laten om de massa RV’s te trekken. Deze maken er samen na de match een gezellige boel van en keren de zondag dan huiswaarts.

Weer eens een leerrijke dagje!

Silver River State Park (I)

Ons tochtje dit weekend bracht ons naar dit prachtige natuurpark. Maar alvorens te rijden naar Ocala, moesten we even tanken. Toeval of niet, maar het goedkoopste tankstation van de buurt ligt op het einde van onze straat. De prijs van vorige zaterdag kunnen we jullie meegeven, uiteraard is dit per gallon (3, 78 l) en in $. Hij is echter nu al weer gezakt, maar dat is een wereldwijd fenomeen. (1,939$/ gallon).

In het park aangekomen, namen we het pad naar de rivier.

Silver River State Park (II)

Dit leidde ons door verschillende types van natuur, om uiteindelijk aan de kristalheldere rivier te komen. Daar stond wederom een waarschuwingsbord dat we niet moesten gaan zwemmen, want de alligators zaten in het water.


Daar dachten we even het pad langs het water te volgen, maar helaas zagen we bitter weinig van de prachtige rivier. Kobe trapte daarentegen echter bijna op een megasprinkhaan, die al heel mooi verkleurd was.

Deze keer trapte ikzelf bijna op een slang. Ik stapte vlak langs de kop en mag blij zijn dat dat beestje stokstijf bleef staan.

Silver River State Park (III)

We vervolgden onze weg, maar deze keer op het moeraspad en kwamen daar plots een gordeldier tegen. We probeerden heel voorzichtig het diertje te naderen terwijl het zat rond te snuffelen in de afgevallen bladeren, opzoek naar wormen en beestjes.




Maar het beestje had er geen erg in dat cameraman Kobe steeds dichterbij kwam en het heeft ons gewoonweg helemaal niet opgemerkt. Best wel een schattig beestje.